
Choroba Raynauda to objaw, który zaczyna się w młodym wieku i nie ma pewności, co do przyczyn jego występowania. Charakteryzuje się nawracającym blednięciem skóry palców, sinieniem oraz przekrwieniem, a wywołuje go zazwyczaj niska temperatura powietrza lub stres. Jak rozpoznać tę chorobę i czy da się ją zwalczyć? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w tym artykule.
Choroba Raynauda czy zespół Raynauda?
Bardzo istotną rzeczą jest rozróżnienie choroby Raynauda od zespołu Raynauda. Wbrew pozorom, to wcale nie jest to samo. Łączy je objaw Raynauda, ale przyczyny i leczenie są zupełnie inne. Choroba Raynauda występuje najczęściej w stosunkowo młodym wieku. Jej przyczyny nie są dokładnie znane. Z kolei zespół Raynauda zazwyczaj pojawia się między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia i występuje równolegle z innymi chorobami. Może towarzyszyć między innymi chorobom, takim jak miażdżyca, chorobom tkanki łącznej oraz boreliozie i nadpłytkowości. Objawy choroby i zespołu Raynauda przebiegają w kilku fazach. Zazwyczaj najpierw pod wpływem zimna lub emocji skóra na palcach blednie i pojawia się mrowienie, następnie palce drętwieją i stają się fioletowe, a później – czerwone i bardzo bolesne. Żeby postawić odpowiednią diagnozę, lekarz wykonuje próbę, gdzie pacjent wsadza ręce lub stopy do zimnej wody. Dodatkowo konieczny jest wywiad, kapilaroskopia, a także badania krwi. Po potwierdzeniu wstępnej diagnozy i wykluczeniu innych chorób, należy rozpocząć leczenie.

Choroba Raynauda – leczenie
Bardzo dużo osób cierpiących na chorobę Raynauda nie rozpoczyna leczenia, ponieważ nie jest to konieczne. Warto tutaj wspomnieć, że na występowanie objawu Raynauda szczególnie narażeni są maszyniści, pianiści i pracownicy chłodni. Jeśli jednak blednięcie palców jest jednym z objawów choroby i mówimy o zespole Raynauda, to konieczna będzie terapia. Leczenie polega tutaj na podawaniu leków na chorobę podstawową oraz objawów skurczu naczyń. Kluczowe jest unikanie zimna i zabezpieczanie dłoni rękawiczkami, tak by nie narażać ich na niskie temperatury. Przy ciężkim przebiegu schorzenia stosuje się specjalne leki, jak na przykład blokery kanałów wapniowych. U tych pacjentów, którym leczenie farmakologiczne nie pomaga, stosuje się sympatektomię, która polega na niszczeniu nerwu współczulnego układu nerwowego. Wykonuje się ją w celu zwiększenia przepływu krwi i zmniejszenia odczuwania bólu. Zabieg ten jest pomocny zwłaszcza w przypadku pacjentów, którzy są zakażeni martwicą palców.